Vanmiddag zat ik even buiten met mijn koffie en ineens schoot me te binnen: al van jongs af aan wilde ik het liefst naar films kijken met een happy ending. Geliefden die na onenigheid toch weer voor elkaar kozen voor de rest van hun leven. Want dan kon je op elkaar bouwen en vol vertrouwen de toekomst tegemoet.
Inmiddels vroeg ik me ook af daar buiten in de tuin, zou ik dat nu nog steeds belangrijk vinden dat een film een happy ending heeft? En is dat dan nog steeds datzelfde verlangen van dat kleine meisje of is dat ook misschien een onbewuste imprint vanuit je opvoeding?
En wat is dan dat Happy Ending? Zielsgelukkig met elkaar, als gezin ? Of durf je ook kritisch te onderzoeken of dat ogenschijnlijke maar misschien ook wel waarachtige happy end, met heel veel consessies gepaard gaat of gaat het je echt allemaal zo voor de wind?
En waaraan blijf je dan trouw? Aan de ander, aan jezelf?
Het een hoeft het ander niet tegen te spreken, wat ik zelf inmiddels uit ervaring weet is dat als jij ervoor kiest om trouw te zijn aan jezelf een happy ending van jouw levensverhaal haalbaar is. En trouw zijn aan jezelf…., hoe doe je dat? Het begint ermee dat je je bewust wordt van gedrag dat je al jaren vertoont. Zet je altijd het gezin of je partner op de eerste plaats? Of je ouders? Als je je daar meer bewust van bent, dan ontstaat er vanzelf ruimte om een keuze te maken. Blijf ik hiermee doorgaan of niet of niet altijd…En als jij verandert, dan krijgt je omgeving ook een ander beeld van jou, een vollediger beeld van wie jij bent.
Wat mij enorm geholpen heeft is steeds te onderzoeken wat ik van verscheidene situaties leren kon, waarom raakt die specifieke situatie mij zo, hoe kan ik daar weerbaarder van worden, etc.
En voor alle duidelijkheid je kunt hier door een scheiding mee te maken krijgen maar het kan net zo goed door een verstoorde arbeidsrelatie zijn, of burn-out geraakt zijn dat alles om je heen als het ware naar je schreeuwt: hallo, waar ben jij? Wanneer kies jij voor jezelf?
Het is al vervelend genoeg als alles zo wankel is geworden, het doet pijn en is kwetsend, en opkrabbelen kost tijd en energie. En ondanks alles, heb vertrouwen, vraag hulp en focus met een duidelijke stip (verlangen) op de horizon. Je bent dat happy ending meer dan waard!
Ga jij ervoor net als ik?
Laat je het me weten?
Liefs,
Marlies
0 Reacties