In het begin van dit jaar startte ik een nieuwbrief/blog over “jouw stip op de horizon in 2024”. Nu in december vraag ik me af, hoe is het gegaan met jouw stip op de horizon? Kijk je terug op stappen die je gemaakt hebt? Vernieuwingen? Misschien ook tegenslag en daaruit weer groei en perspectieven?
Misschien heb je veel triggers ervaren het afgelopen jaar?
Ik kwam er regelmatig een tegen… Laatst nog.
Onlangs merkte ik een woede in me opkomen door een opmerking van een vriendin. Die was niet eens speciaal naar mij gericht, maar toch ging ik ‘erop aan’. Ik weet als geen ander dat ik in het verleden mijn irritatie dan met anderen ging delen, in de hoop dat zij zeiden dat ik het bij het rechte eind had… Herkenbaar?
Het bracht me eigenlijk niet veel, behalve geklaag en dat het zonde was van mijn tijd. Toch, dat stemmetje in mijn hoofd… Ik kreeg het maar moeilijk stil. Ik wilde de irritatie niet voelen, maar het gebeurde toch.…, en maar herkauwen, een koe is er niks bij. Door het beluisteren van een podcast realiseerde ik me dat iets negatiefs met iets negatiefs benaderen je niet verder helpt.
Ik nam de tijd om te onderzoeken waar die trigger van die vriendin en andere triggers mee te maken hadden. Het naar binnen keren past goed bij deze tijd van het jaar. Dit is iets wat de natuur ons tenslotte ook fantastisch spiegelt in dit seizoen.
Ik had de gedachte:
“je hoort wel realistisch te blijven, want anders…”
“je hoort wel belangstelling te hebben voor anderen, want anders…”
“je hoort wel respectvol naar anderen te zijn, want anders…”
Dit riep een gevoel in me op van eenzaamheid, afwijzing, en een gevoel van hoe staat het met mijn bestaansrecht, doe ik er eigenlijk wel toe? Het was een oud stukje dat ik uiteraard herkende vanuit mijn opvoeding vroeger…
Pleasen is een thema dat ik goed herken. Het zorgt ervoor dat ik mezelf makkelijk vergeet in het zorgen voor anderen. Tegelijk heeft alles twee kanten: aan de ene kant is het mijn valkuil, aan de andere kant zorgt het er ook voor dat ik juist goed kan invoelen in wat de ander nodig heeft. En dat komt dan weer heel goed van pas in mijn werk!
Het inzicht was duidelijk: ik had een oude trigger. Ik wilde het graag goed doen… Er toe doen… Toen ik die emoties eenmaal echt kon toelaten, en zelfs kon omarmen wat er gebeurde, is de trigger vele malen minder geworden. Het is als het ware een (kerst)cadeautje voor mezelf. Ik bemerkte meer ruimte en een gevoel van vrijheid. En zelfs mijn hond leek het te bemerken, die ging ineens weer gedrag vertonen wat ze ook als puppy deed in de hondenles.
Oude triggers zijn soms vervelend. Ze komen nooit op het goede moment, zoals bijvoorbeeld tijdens de feestdagen, als iedereen weer bij elkaar is.😉 Ik nodig je uit om er met zachtheid naar te kijken als je ze tegen komt. Wat willen ze je nou echt vertellen?
Ik wens jou ook enorm waardevolle kerstcadeautjes toe, veel gezelligheid en geluk voor de komende feestdagen.✨
Bedankt dat je bij mij in de praktijk komt en dat ik dit werk dagelijks kan blijven doen!
0 Reacties